Ομήρου Ιλιάδα: «Η επιφάνεια της Αθηνάς»
(Ραψωδία Α, στ. 189-245)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – ΔΟΜΗ
Ο Αχιλλέας έτοιμος να σκοτώσει τον Αγαμέμνονα (στ. 189-193)
- Ο Αχιλλέας αμφιταλαντεύεται αν θα πρέπει να λειτουργήσει αυθόρμητα και να ικανοποιήσει το πάθος του ή να ελέγξει την οργή του και να υποχωρήσει. («έστρεψε δύο στοχασμούς»)
- Στην πάλη ανάμεσα στο συναίσθημα και στη λογική ισχυρότερο αποδεικνύεται το συναίσθημα. «το μέγα ξίφος έσερνε». Αν σκοτώσει τον Αγαμέμνονα περισώζει την αξιοπρέπειά του και καταξιώνεται ως ήρωας.
Η επιφάνεια της Αθηνάς (στ. 194-199)
- Η εξέλιξη της υπόθεσης φεύγει από τα χέρια των ανθρώπων και περνάει στα χέρια των θεών συγκεκριμένα της Ήρας (ως εντολοδότριας) και της Αθηνάς (ως εκτελεστικού οργάνου). (ιεραρχία μεταξύ των θεών – επιφάνεια της Αθηνάς)
- Ο Αχιλλέας έχει πείσει για τον ηρωισμό του. Το ότι δεν πραγματοποιεί το φονικό οφείλεται όχι σε δειλία, αλλά στην ανάγκη να υπακούσει στη θεϊκή εντολή.
- Με τον τρόπο αυτό εξυπηρετείται η οικονομία του έργου.
- Αποτελεί μια ενδιαφέρουσα εικόνα που έχει αισθητικό αποτέλεσμα στον ακροατή-αναγνώστη.