Ομήρου, Ιλιάδα
«Η σύγκρουση του Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα»
(Ραψωδία Α, στ. 106-188)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ – ΔΟΜΗ
1 ος λόγος του Αγαμέμνονα (106-121)
- αποκαλεί τον Κάλχα μάντη κακών (Αυλίδα – θυσία της Ιφιγένειας)
- τον κατηγορεί (μνησικακία του Αγαμέμνονα, μετάθεση ευθύνης – δεν σκέφτεται τη δική του ευθύνη
- παρουσιάζει τις αρετές της Χρυσηίδας: ιδανικός τύπος γυναίκας και τη συγκρίνει με τη Κλυταιμνήστρα (σύζυγος- βασίλισσα).
Έτσι εξηγεί:
- γιατί δεν την επέστρεψε στον πατέρα της
-το ότι η επιστροφή της θα είναι απόδειξη της μεγαλοψυχίας του ηγέτη Αγαμέμνονα, που θυσιάζει
κάτι πολύτιμο για το καλό του στρατεύματος
- υποχώρηση Αγαμέμνονα με όρους
- υποχωρεί στο θείο, όχι στους ανθρώπους
- το αντάλλαγμα που ζητά δείχνει εγωκεντρισμό, αρχηγικό ρόλο (είναι ζήτημα ηθικής τάξης να αποκατασταθεί ο ηγέτης)
-εξυπηρετείται η οικονομία του έπους (προώθηση της υπόθεσης)
1 ος λόγος του Αχιλλέας (122-130)
- απαντά ο Αχιλλέας και όχι ο μάντης, γιατί:
- - ο ποιητής δεν εκθέτει ιερό πρόσωπο
- -εξυπηρετείται η οικονομία του έπους (για να οδηγηθούμε στη σύγκρουση Αγαμ και Αχ)
- - έχει υποσχεθεί με όρκο ότι θα τον προστάτευε τον μάντη
- αντιθετικοί χαρακτηρισμοί: «ένδοξε» (απόδοση τιμής) - «περισσά φιλόπλουτε» (απόδοση μομφής)
- η επιχειρηματολογία στηρίζεται στην αντικειμενική πραγματικότητα (δεν υπάρχουν λάφυρα)
- υπόσχεση για ανταμοιβή στο μέλλον (αόριστη)
- προοικονομία για την άλωση της Τροίας (στ. 129-130)
- πληροφορίες για πολεμικές πρακτικές (ληστρικές επιδρομές, λαφυραγώγηση)
- χρήση α΄ πληθυντικού προσώπου: η αντιπαράθεση όχι προσωπική (μιλά ως εκπρόσωπος του στρατού)
2 ος λόγος του Αγαμέμνονα (131-148)
- υπογραμμίζει ότι δε θα δεχτεί να εξαπατηθεί: μεταφέρει την αντιπαράθεση σε προσωπικό επίπεδο
- απαιτητικός («δώρο ισότιμο της αρεσκείας μου»)
- απειλητικός («θα έρθω με τα χέρια μου να πάρω»)
- υπερόπτης και αλαζονικός (εκμεταλλεύεται την αρχηγική του θέση (αλαζονεία εξουσίας), παρεμβαίνει στη σφαίρα δικαιοδοσίας άλλων αρχηγών, τους οποίους δε σέβεται και περιφρονεί)
- επίδειξη ευσέβειας (επιστροφή Χρυσηίδας -προσφορά εκατόμβης)
- ορίζει τον Αχιλλέα αρχηγό της αποστολής (υπό άλλες συνθήκες θα ήταν τιμητικό, εδώ όμως ακούγεται ως ειρωνεία και φορτίζει την ατμόσφαιρα)
2 ος λόγος του Αχιλλέα (149-172)
- οργισμένος, επιθετικός, προκλητικός («πανουργότατε», «μ’ αναίδεια ενδυμένε», «σκυλοπρόσωπε»)
- υπογραμμίζει ότι η πανελλήνια τρωική εκστρατεία έγινε για οικογενειακούς λόγους πράγμα που φαίνεται να ξέχασε ο Αγαμέμνονας = αχάριστος και αγνώμων
- νιώθει κατ’ εξακολούθηση αδικημένος από τη μοιρασιά («κι ίσια με σε δώρο καλό δεν έχω εγώ ποτέ μου», στ.164 -«τρανό συ παίρνεις δώρο κι εγώ με δώρο μικροστό κι αγαπητό γυρίζω», στ. 167-8)
- απειλητικός («στη Φθία τώρα αναχωρώ»)
- η αντιπαράθεση γίνεται προσωπική
3 ος λόγος του Αγαμέμνονα (173-188)
- αδιάφορος («φύγε αν το θέλεις ... εγώ δεν σε παρακαλώ»), περιφρονητικός («κοντά μου υπάρχουν κι άλλοι να με δοξάσουν»), επιθετικός («συ είσαι ο μισητός μου»)
- θεωρεί στήριγμά του τον Δία: επική ειρωνεία
- υποβαθμίζει τον Αχιλλέα («κι αν είσαι τόσο δυνατός είναι θεού το δώρο»)
- απειλητικός (θα πάρει τη Βρισηίδα): όπως ο ίδιος υποχωρεί μπροστά στο θεό Απόλλωνα και ο Αχιλλέας θα υποχωρήσει μπροστά στον αρχιστράτηγο.
- κάνει επίδειξη δύναμης και δίνει μάθημα εκφοβισμού στους άλλους στρατηγούς
ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Η έννοια της τιμής: αποτελεί το υπόβαθρο της σύγκρουσης Αγαμέμνονα – Αχιλλέα.
Τα λάφυρα ήταν σημαντικά όχι μόνο ως υλικά αγαθά, αλλά ήταν ένδειξη τιμής σε όποιον τα αποκτούσε
(σήμαιναν αναγνώριση της αξίας του). Η αφαίρεσή τους ήταν προσβολή της τιμής του ήρωα. Για τον
Αχιλλέα η έννοια της τιμής συνδέεται με την αξία του ως πολεμιστή. Για τον Αγαμέμνονα η έννοια της
τιμής συνδέεται με το κύρος που του δίνει η εξουσία του.
[Στη δημοκρατική Αθήνα τον 5 ο αι. π.Χ. «άτιμος» ονομάζεται αυτός που στερείται τα πολιτικά του
δικαιώματα.]
- Όρκος
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ -ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΥΛΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
- Ο ιδανικός τύπος γυναίκας της εποχής:
-Να ξεχωρίζει στην κλάση (καταγωγή), στο ανάστημα (ομορφιά: εξωτερική εμφάνιση), στη γνώμη (σύνεση:.εσωτερική ποιότητα), στα έργα (γυναικείες ασχολίες). Η γυναίκα ως «γέρας» = λάφυρο πολέμου: αυτό δείχνει ότι η γυναίκα ήταν ένα ‘αντικείμενο’
Αγώνας λόγων: Αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο ήρωες με τα λόγια.
Η οργάνωση του ελληνικού στρατοπέδου στην Τροία
- Πολιτικές διαδικασίες:συνέλευση, ιεραρχία, σχέσεις των αρχηγών με τον αρχιστράτηγο
- Στρατιωτικές πρακτικές:Ληστρικές επιδρομές, διανομή λείας μεταξύ των αρχηγών
ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ
Οικονομία του έπους: υποχώρηση Αγαμέμνονα με όρους, απαντά ο Αχιλλέας και όχι ο Κάλχας
Προοικονομία: στ. 129-130
Επική ειρωνεία: στ. 176
Ο αγώνας λόγων: πρόκειται για τους λόγους (μοτίβο των λόγων ή ρήσεων) που προηγούνται της
μονομαχίας μεταξύ δύο ηρώων. Με άλλα λόγια πρόκειται για μια μονομαχία με τα λόγια.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
Ο Αγαμέμνονας μετατρέπει την αντιπαράθεση σε προσωπική σύγκρουση.
Ο Αχιλλέας στον 1 ο λόγο του μιλά ως εκπρόσωπος του στρατού. Η αντιπαράθεση είναι ‘αντικειμενική’. Στον 2 ο λόγο του μιλά προσωπικά. Η αντιπαράθεση είναι υποκειμενική-προσωπική.
https://fk-thess2010.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου