Παραθετικά επιθέτων -επιρρημάτων (θεωρία -ασκήσεις) Αρχαία ελληνικά

Παραθετικά επιθέτων

 Οι βαθμοί των επιθέτων είναι τρεις:

1) Όταν το επίθετο φανερώνει απλώς μια ιδιότητα ή ποιότητα χωρίς σύγκριση προς άλλο, λέγεται επίθετο θετικού βαθμού ή απλώς θετικό: ὁ δίκαιος ἀνήρ.

2) Όταν το επίθετο φανερώνει ότι ένα ον έχει μια ιδιότητα ή ποιότητα σε βαθμό ανώτερο συγκριτικά προς ένα άλλο λέγεται επίθετο συγκριτικού βαθμού, ή απλώς συγκριτικό: Οὗτός ἐστι δικαιότερος ἐκείνου .

3) Όταν το επίθετο φανερώνει ότι ένα ον έχει μια ιδιότητα ή ποιότητα σε πολύ μεγάλο βαθμό ανώτερο από όλα τα άλλα του ίδιου είδους, λέγεται επίθετο υπερθετικού βαθμού ή απλώς υπερθετικό·

Τα παραθετικά των επιθέτων στην αρχαία ελληνική, όπως και στη νέα, σχηματίζονται κανονικά από το θετικό, αφού στο θέμα (του αρσεν. γένους) προστεθούν ορισμένες καταλήξεις που λέγονται παραθετικές καταλήξεις.

 Οι πιο συνηθισμένες παραθετικές καταλήξεις είναι:

για το συγκριτικό: -τερος, -τέρα, -τερον·

για το υπερθετικό: -τατος, -τάτη, -τατον.

Παθητικός Μέλλοντας και Αόριστος α΄και β΄, Αρχαία Γ Γυμνασίου, θεωρία- ασκήσεις

Παθητικός Μέλλοντας και Αόριστος α΄και β

Παθητικός Μέλλοντας α΄   Για να σχηματίσουμε τον παθητικό μέλλοντα χρησιμοποιούμε:  το θέμα (λυ)+το πρόσφυμα (θη)+την κατάληξη του μέσου μέλλοντα (-σομαι)   Οριστική Ευκτική Απαρέμφατο Μετοχή λυ-θή-σομαι λυ-θή-σῃ (-ει) λυ-θή-σεται λυ-θη-σόμεθα λυ-θή-σεσθε λυ-θή-σονται λυ-θη-σοίμην λυ-θή-σοιο λυ-θη-σοιτο λυ-θη-σοίμεθα λυ-θή-σοισθε λυ-θή-σοιντο λυ-θή-σεσθαι λυ-θη-σόμενος λυ-θη-σομένη λυ-θη-σόμενον   Τα ρήματα που έχουν χαρακτήρα π,β,φ,πτ σχηματίζουν τον παθ. μέλ. σε -φθήσομαι (βλάπτομαι-->βλαφθήσομαι) Τα ρήματα που έχουν χαρακτήρα κ,γ,χ,ττ,σσ σχηματίζουν τον παθ. μέλ. σε -χθήσομαι (κηρύττομαι-->κηρυχθήσομαι) Τα ρήματα που έχουν χαρακτήρα τ,δ,θ,ζ σχηματίζουν τον παθ. μέλ. σε -σθήσομαι (ορίζομαι-->ὁρισθήσομαι) Παθητικός Αόριστος α΄ Για να σχηματίσουμε τον παθητικό αόριστο χρησιμοποιούμε:  την αύξηση (ε)+το θέμα (λυ)+το πρόσφυμα (θη)+τις καταλήξεις του παθητικού αορίστου

Αόριστος β΄, Αρχαία Ελληνικά (θεωρία, ασκήσεις)

Αόριστος β΄ Αρχαία Ελληνικά (θεωρία, ασκήσεις)

 Πολλά ρήματα σχηματίζουν τον ενεργητικό και μέσο αόριστο από το θέμα με τις καταλήξεις του  παρατατικού στην οριστική και του αντίστοιχου ενεστώτα στις άλλες εγκλίσεις (καθώς και στο απαρέμφατο και τη μετοχή). Ο αόριστος αυτός λέγεται (ενεργητικός ή μέσος) αόριστος δεύτερος. 

Π.χ. βάλλω, ενεργ. αόρ. β΄ ἔ-βαλ-ον, ἔ-βαλ-ες, ἔ-βαλ-ε κτλ., μέσ. αόρ. β΄ ἐ-βαλ-όμην, (ἐ-βάλ-εσο =) ἐ-βάλ-ου, ἐ-βάλ-ετο κτλ.

ρ. βάλλω (θ. βαλ-)

 α) Ενεργητικός αόριστος β΄

Οριστική	Υποτακτική	Ευκτική	Προστακτική	Απαρέμφατο Μετοχή
ἔ-βαλ-ον ἔ-βαλ-ες ἔ-βαλ-ε ἐ-βάλ-ομεν ἐ-βάλ-ετε ἔ-βαλ-ον	βάλ-ω βάλ-ῃς βάλ-ῃ βάλ-ωμεν βάλ-ητε βάλ-ωσι(ν)	βάλ-οιμι βάλ-οις βάλ-οι βάλ-οιμεν βάλ-οιτε βάλ-οιεν	— βάλ-ε βαλ-έτω — βάλ-ετε βαλ-όντων	βαλ-εῖν βαλ-ὼν βαλ-οῦσα βαλ-ὸν

 Μέσος αόριστος β΄

Αντωνυμίες , Προσωπικές, Δεικτικές, (θεωρία-ασκήσεις), Αρχαία

 Αντωνυμίες , Προσωπικές, Δεικτικές, (θεωρία-ασκήσεις)

 Προσωπικές αντωνυμίες

Προσωπικές λέγονται οι αντωνυμίες που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου.

Αντωνυμίες, Αόριστες, Ερωτηματικές, Αναφορικές, Αρχαία (θεωρία -ασκήσεις)

Αντωνυμίες,  Αόριστες,  Ερωτηματικές, Αναφορικές, Αρχαία  (θεωρία -ασκήσεις)

Αόριστες αντωνυμίες της αρχαίας είναι κυρίως οι ακόλουθες τρεις:

Κλίση μετοχών, Αρχαία ελληνικά, θεωρία- ασκήσεις

Κλίση Μετοχών

Μετοχές, είδη μετοχών, υποκείμενο μετοχών (απόλυτη, συνημμένη) στο:

https://filologosab.blogspot.com/2020/03/blog-post_20.html

Μετοχή: Είναι τρικατάληκτο ρηματικό επίθετο με τρία γένη, που σχηματίζεται από το θέμα του ρήματος . π.χ  γράφων, γράφουσα, γράφον

Α) Δευτερόκλιτες μετοχές:      Οι δευτερόκλιτες μετοχές λήγουν σε -μενος, -μένη, -μένον και κλίνονται όπως τα επίθετα σε -ος, -η, -ον.

Αρσενικό                    θηλυκό                                             ουδέτερο

ὁ τοῦ τῷ τὸν ὦ λυόμενος λυομένου λυομένῳ λυόμενον λυόμενε ἡ τῆς τῇ τὴν ὦ λυομένη λυομένης λυομένῃ λυομένην λυομένη τὸ τοῦ τῷ τὸ ὦ λυόμενον λυομένου λυομένῳ λυόμενον λυόμενον

οἱ τῶν τοῖς τοὺς ὦ λυόμενοι λυομένων λυομένοις λυομένους λυόμενοι αἱ τῶν ταῖς τὰς ὦ λυόμεναι λυομένων λυομέναις λυομένας λυόμεναι τὰ τῶν τοῖς τὰ ὦ λυόμενα λυομένων λυομένοις λυομένα λυόμενα

Επίθετα γ΄ κλίσης (τριτόκλιτα) (θεωρία - ασκήσεις), Αρχαία ελληνικά

Επίθετα Γ κλίσης

Κλίση επιθέτων

 ΤΡΙΤΟΚΛΙΤΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

 Τα τριτόκλιτα επίθετα διαιρούνται κατά το χαρακτήρα τους, όπως και τα ουσιαστικά, σε φωνηεντόληκτα και συμφωνόληκτα 

 Φωνηεντόληκτα επίθετα της γ΄ κλίσης

  Τρικατάληκτα (σε -ῠς, -ειᾰ, -ῠ)

Ρήμα εἰμί

Κλίση του ρήματος εἰμί

	ΟΡΙΣΤΙΚΗ	ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΗ	ΕΥΚΤΙΚΗ	ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΗ	ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ	ΜΕΤΟΧΗ
Ε Ν Ε Σ Τ Ω	εἰμί εἶ ἐστί ἐσμέν ἐστέ εἰσίν	ὦ ᾖς ᾖ ὦμεν ἦτε ὦσιν	εἴην εἴης εἴη εἴημεν – εἶμεν εἴητε – εἶτε εἴησαν – εἶεν	ἴσθι ἔστω ἔστε ἔστων ή ὄντων ή ἔστωσαν	εἶναι	ὤν, οὖσα, ὄν
Π Α Ρ Α Τ Α Τ	ἦ και ἦν ἦσθα ἦν ἦμεν ἦτε ή ἦστε ἦσαν
Μ Ε Λ Λ Ο Ν Τ	ἔσομαι ἔσῃ ή ἔσει ἔσται ἐσόμεθα ἔσεσθε ἔσονται		ἐσοίμην ἔσοιο ἔσοιτο ἐσοίμεθα ἔσοισθε ἔσοιντο		ἔσεσθαι	ἐσόμενος, ἐσομένη, ἐσόμενον
Α Ο Ρ Ι Σ Τ	ἐγενόμην ἐγένου ἐγένετο ἐγενόμεθα ἐγένεσθε ἐγένοντο	γένωμαι γένῃ γένηται γενώμεθα γένησθε γένωνται	γενοίμην γένοιο γένοιτο γενοίμεθα γένοισθε γένοιντο	γενοῦ γενέσθω γένεσθε γενέσθων, γενέσθωσαν	γενέσθαι	γενόμενος γενομένη γενόμενον
Π Α Ρ Α Κ Ε Ι Μ	γέγονα γέγονας γέγονε γεγόναμεν γεγόνατε γεγόνασιν	γεγονώς, -υῖα, -ός  ὦ γεγονώς,  ᾖς γεγονώς,       ᾖ γεγονότες, -υῖαι, -ότα ὦμεν γεγονότες, ἦτε γεγονότες,  ὦσιν	γεγονώς, -υῖα, -ός εἴην γεγονώς,  εἴης γεγονώς,  εἴη γεγονότες, -υῖαι, -ότα εἴημεν γεγονότες, εἴητε γεγονότες, εἴησαν	γεγονώς, -υῖα, -ός ἴσθι γεγονώς, ἔστω γεγονότες,-υῖαι,-ότα ἔστε γεγονότες, ἔστων	γεγονέναι	γεγονώς γεγονυῖα γεγονός
Υ Π Ε Ρ Σ Ι Ν Τ	ἐγεγόνειν ἐγεγόνεις ἐγεγόνει ἐγεγόνεμεν ἐγεγόνετε ἐγεγόνεσαν