Ινδιάνος Σιάτλ ( ανάλυση)

 Ινδιάνος Σιάτλ

 "Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο".

Λογοτεχνία Β Γυμνασίου

 Ινδιάνος Σιάτλ (Φύλλο ερασίας)

https://filologosab.blogspot.com/2020/11/blog-post_7.html

Σχήματα λόγου -εκφραστικά μέσα: https://filologosab.blogspot.com/2019/09/blog-post_23.html

Αφήγηση -αφηγητής: https://filologosab.blogspot.com/2020/07/blog-post_5.html

Βασική ιδέα του κειμένου είναι η σχέση του ανθρώπου με το φυσικό περιβάλλον. Η αντίθεση άνθρωπος -φύση αυξάνεται όσο ο άνθρωπος μέσω του τεχνολογικού πολιτισμού προσπαθεί να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής του εκμεταλλευόμενος ανεξέλεγκτα τους φυσικούς πόρους. Το ζητούμενο είναι μια ισορροπημένη σχέση του ανθρώπου με τη φύση ,έτσι όπως την παρουσιάζει ο Ινδιάνος Σιάτλ στο κείμενο.Ο ινδιάνος τονίζει την ανάγκη μιας διαφορετικής αντίληψης για τη φύση.

1η ενότητα: “ Ο μεγάλος αρχηγός…...και δεν καταλαβαίνει”

Διαφορετική  αντίληψη λευκών -ινδιάνων για τη σχέση του ανθρώπου με τη γη.

       Ο Σιατλ απορεί με την πρακτική των λευκών που πωλούν ,αγοράζουν τη γη. Η γη δεν ανήκει σε κανέναν ,είναι ιερή . Οι λευκοί είναι άπληστοι και εκμεταλλεύονται τα πάντα. Η γη είναι ιερή και το ιερό δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο αγοραπωλησίας. Η αγοραπωλησία γης είναι ξένη στις αντιλήψεις των Ινδιάνων, όπως και του ουρανού ή του αέρα που αναπνέουμε. Οι λευκοί δεν αγαπούν τη γη – τη βλέπουν ως εχθρό που πρέπει να κατακτήσουν. Οι Ινδιάνοι αγαπούν τη γη όπως τον αδελφό τους. .

Λευκοί: χρηστική χρήση της γης/   Φιλοσοφία ιδιοκτησίας  /  Κερδοσκοπικό πνεύμα

2η Ενότητα: “Αν αποφασίσω….. και την αρχή του θανάτου”

Η αλληλεξάρτηση των όντων.  Ο Σιάτλ θέτει όρους για την πώληση της γης.

1.Οι λευκοί θα σεβαστούν τα ζώα αλλιώς θα πεθάνουν από αφόρητη μοναξιά.

 2.Δεν θα κακοποιήσουν τη γη, γιατί αν το κάνουν καταφρονούν το Θεό, το δημιουργό του κόσμου.

 3.Δεν θα παραδώσουν τα πάντα στην άγρια εκμετάλλευση γιατί αυτό θα σημάνει το τέλος της ζωής.

3η ενότητα:  “ Πουθενά δε βρίσκεται… δεν οσμίζεται τίποτα”

Οι πόλεις  των λευκών φαντάζουν άσχημες.

4η ενότητα:  “Αν ξέραμε … από την κοινή μοίρα.”

Προτροπές προς τους λευκούς.

Παρακαλεί τους λευκούς να σέβονται τη γη , να την παραδώσουν ανέπαφη στους απογόνους τους.

Σχέση προστασίας και όχι καταστροφής φυσικού περιβάλλοντος. Αυτή πρέπει να είναι η σωστή στάση του ανθρώπου απέναντι στη φύση. Η καταστροφική συμπεριφορά είναι δείγμα ανευθυνότητας προς τις μελλοντικές γενεές και ασέβεια προς το Θεό. 

Το κείμενο είναι προφητικό γιατί δεν τηρήθηκαν οι παραινέσεις των Ινδιάνων και ήρθε η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος. Θυμίζει στο σύγχρονο κόσμο ποιες αξίες καταπάτησε με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η ανθρωπότητα στα σημερινά περιβαλλοντικά προβλήματα.

Πυρηνικό ατύχημα του Τσερνομπίλ, 26 Απριλίου του 1986 

Αφήγηση:

Πρόκειται για μια αφήγηση γραμμένη σε πρώτο πρόσωπο (πρωτοπρόσωπη αφήγηση), η οποία είναι ιδιαίτερα ζωντανή και παραστατική, εφόσον περιλαμβάνει εμπειρίες, σκέψεις και συναισθήματα του αφηγητή (του Σιάτλ).

Η αφήγηση γίνεται σε α΄πληθυντικό πρόσωπο( εκπροσωπεί τη φυλή του).

Στην αρχή του κειμένου απευθύνεται στον πρόεδρο Πηρς στο γ ενικό πρόσωπο( μηνάει..)

Χρησιμοποιεί ρητορικές ερωτήσεις: Τι είναι ο ανθρωπος χωρίς τα ζώα;

Περιγραφές - Εικόνες: Το κείμενο είναι γεμάτο με εικόνες και περιγραφές, που κάνουν το κείμενο λυρικό. Οι εικόνες είναι α) οπτικές ),

β) ηχητικές (αναφέρονται σε ήχους) και γ) οσφρητικές (αναφέρονται σε μυρωδιές): «Κάθε αστραφτερή πευκοβελόνα, κάθε αμμούδα στις ακρογιαλιές, κάθε θολούρα στο σκοτεινό δάσος, κάθε ξέφωτο και κάθε ζουζούνι που ζουζουνίζει, είναι στη μνήμη και στην πείρα του λαού μου ιερό.»

«Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλόηχο αγέρι, λαγαρισμένο (καθαρισμένο) από την καταμεσήμερη βροχή ή μοσχοβολημένο με το πεύκο.»

Σχήματα λόγου:

- μεταφορές: π.χ. «όταν ... το θέαμα των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου...»

- παρομοιώσεις: π.χ. «σαν ένας που χαροπολεμάει για μέρες πολλές δεν οσμίζεται τίποτα»

- εικόνες: βλ. παραπάνω.

- συναισθησία: συμφύρονται διαφορετικές εικόνες, όπως η αφή, η όσφρηση, η όραση, π.χ. «η δροσιά του αγέρα ... πεύκο»

- προσωποποιήσεις: «η γη δεν είναι αδερφός του»

Ειρωνεία: Στο κείμενο υπάρχει μια λεπτή ειρωνεία: για παράδειγμα η ειρωνική χρήση της λέξης ‘άγριοι’: «Όμως μπορεί, επειδή, καταπώς είπα, είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω, μπορεί μονάχα για τον λόγο αυτό ο σαματάς (= ο θόρυβος) να ταράζει τα αυτιά μου.