Αρχαία Ελληνικά της Α Γυμνασίου
Ενότητα 3η : Επαγγέλματα των αρχαίων Αθηναίων
ΕΝΟΤΗΤΑ 1 «Το ταξίδι των λέξεων στο χρόνο......»
ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΑ ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ
Το ταξίδι της γλώσσας:
Αρχαία ελληνικά:
Ο Ξενοφώντας προσπαθεί να
εμψυχώσει τους στρατιώτες του που βοήθησαν τον Κύρο στην εκστρατεία εναντίον
του αδερφού του Αρταξέρξη και τώρα βρίσκονται χωρίς συμμάχους αποκλεισμένοι στα
βάθη της Ασίας.
Λέγω ὅτι
πολλαὶ καὶ καλαὶ ἐλπίδες ἡμῖν εἰσι σωτηρίας.
Πρῶτον μὲν γὰρ ἡμεῖς μὲν φυλάττομεν τοὺς τῶν θεῶν ὅρκους, οἱ δὲ πολέμιοι ἐπιορκούσί
τε καὶ τὰς σπονδὰς παρὰ τοὺς ὅρκους λύουσιν. Ἐπεὶ δε ταῦτα οὕτως ἔχει, τοῖς μὲν πολεμίοις ἐναντίους εἰσίν τοὺς θεούς, ἡμῖν
δὲ σύμμαχοι, οἵπερ ἱκανοί εἰσι καὶ τοὺς
μεγάλους ταχὺ μικροὺς ποιεῖν καὶ τοὺς μικροὺς κἂν
ἐν δεινοῖς ὦσι σῴζειν, ὅταν βούλωνται. Κύρου Ανάβασις Ξενοφωντα 3,2,10-11
|
ἐπιορκω: παραβαίνω τους όρκους
σπονδή : ανακωχή
ἐλπίδες ἡμῖν εἰσι
: έχουμε ελπίδες
τοῖς μὲν πολεμίοις : με τους
εχθρούς
κἂν ἐν δεινοῖς ὦσι: και αν
βρίσκονται σε κινδύνους
βούλομαι: θέλω
Μύθος του Αισώπου:
Οι μύθοι του Αισώπου, ή Αισωπικά, είναι συλλογή μύθων που
πιστώνονται στον Αίσωπο, έναν σκλάβο και
αφηγητή που πιστεύεται ότι έζησε στην αρχαία
Ελλάδα μεταξύ 620 και 564 π.Χ.
Κυνηγός τις λέοντος ίχνη ἐπιζητῷν ηρώτησε γεωργόν εἰ εἶδεν ἰχνη
λέοντος. Επεί δε ὁ γεωργός ἀπεκρίνατο «καί αὐτόν τόν λέοντα σοι ήδη δείξω», ὁ
κυνηγός ὠχριάσας ἐκ τοῦ φόβου καί τούς ὀδόντας συγκρούων ,εἶπεν: «
ίχνη μόνα ζητῷ, οὐχί αὐτόν τόν λέοντα». |
Άρθρα-
Ουσιαστικά β κλίσης
1.Στις παρακάτω προτάσεις μπορείς να εντοπίσεις τα άρθρα;
Νομίζεις πως μοιάζουν με αυτά στα νέα ελληνικά;
Ἡμεῖς φυλάττομεν τοὺς ὄρκους τῶν θεῶν.
Ὁ Θεὸς αὐξάνει τοὺς καρπούς τῶν δένδρων.
Συμπλήρωσε τον πίνακα με το άρθρο στα νέα ελληνικά!
|
Αρσενικό |
Θηλυκό |
Ουδέτερο |
Ονομ |
ο |
η |
το |
Γεν |
|
|
|
Αιτ |
|
|
|
Κλητ |
|
|
|
Πληθυντικός αριθμός |
|||
Ονομ |
|
|
|
Γεν |
|
|
|
Αιτ |
|
|
|
Κλητ |
|
|
|
Αντωνυμίες , Προσωπικές, Δεικτικές, (θεωρία-ασκήσεις)
Προσωπικές λέγονται οι αντωνυμίες που φανερώνουν τα τρία πρόσωπα του λόγου.
Ενικός αριθμός
|
||||||
ον.
|
σοφὸς
|
σοφὴ
|
σοφὸν
|
δίκαιος
|
δικαία
|
δίκαιον
|
γεν.
|
σοφοῦ
|
σοφῆς
|
σοφοῦ
|
δικαίου
|
δικαίας
|
δικαίου
|
δοτ.
|
σοφῷ
|
σοφῇ
|
σοφῷ
|
δικαίῳ
|
δικαίᾳ
|
δικαίῳ
|
αιτ.
|
σοφὸν
|
σοφὴν
|
σοφὸν
|
δίκαιον
|
δικαίαν
|
δίκαιον
|
κλ.
|
σοφὲ
|
σοφὴ
|
σοφὸν
|
δίκαιε
|
δικαία
|
δίκαιον
|
Πληθυντικός αριθμός
|
||||||
ον.
|
σοφοὶ
|
σοφαὶ
|
σοφὰ
|
δίκαιοι
|
δίκαιαι
|
δίκαια
|
γεν.
|
σοφῶν
|
σοφῶν
|
σοφῶν
|
δικαίων
|
δικαίων
|
δικαίων
|
δοτ.
|
σοφοῖς
|
σοφαῖς
|
σοφοῖς
|
δικαίοις
|
δικαίαις
|
δικαίοις
|
αιτ.
|
σοφοὺς
|
σοφὰς
|
σοφὰ
|
δικαίους
|
δικαίας
|
δίκαια
|
κλ.
|
σοφοὶ
|
σοφαὶ
|
σοφὰ
|
δίκαιοι
|
δίκαιαι
|
δίκαια
|
|
αρσενικό και θηλυκό |
ουδέτερο |
||
ενικός |
πληθυντικός |
ενικός |
πληθυντικός |
|
Ονομαστική |
-ος |
-οι |
-ον |
-α |
Γενική |
-ου |
-ων |
-ου |
-ων |
Δοτική |
-ῳ |
-οις |
-ῳ |
-οις |
Αιτιατική |
-ον |
-ους |
-ον |
-α |
Κλητική |
-ε |
-οι |
-ον |
-α |
Ενικός αριθμός
|
||||||
ον.
|
ὁ
|
ἄνθρωπ-ος
|
ἀγρὸς
|
ἡ
|
νῆσος
|
ὁδὸς
|
γεν.
|
τοῦ
|
ἀνθρώπ-ου
|
ἀγροῦ
|
τῆς
|
νήσου
|
ὁδοῦ
|
δοτ.
|
τῷ
|
ἀνθρώπ-ῳ
|
ἀγρῷ
|
τῇ
|
νήσῳ
|
ὁδῷ
|
αιτ.
|
τὸν
|
ἄνθρωπ-ον
|
ἀγρὸν
|
τὴν
|
νῆσον
|
ὁδὸν
|
κλ.
|
(ὦ)
|
ἄνθρωπ-ε
|
ἀγρὲ
|
(ὦ)
|
νῆσε
|
ὁδὲ
|
Πληθυντικός αριθμός
|
||||||
ον.
|
οἱ
|
ἄνθρωπ-οι
|
ἀγροὶ
|
αἱ
|
νῆσοι
|
ὁδοὶ
|
γεν.
|
τῶν
|
ἀνθρώπ-ων
|
ἀγρῶν
|
τῶν
|
νήσων
|
ὁδῶν
|
δοτ.
|
τοῖς
|
ἀνθρώπ-οις
|
ἀγροῖς
|
ταῖς
|
νήσοις
|
ὁδοῖς
|
αιτ.
|
τοὺς
|
ἀνθρώπ-ους
|
ἀγροὺς
|
τὰς
|
νήσους
|
ὁδοὺς
|
κλ.
|
(ὦ)
|
ἄνθρωπ-οι
|
ἀγροὶ
|
(ὦ)
|
νῆσοι
|
ὁδοὶ
|