Αναμνήσεις της Κωνσταντίνας από τη Γερμανία (ανάλυση)

 

Αναμνήσεις της Κωνσταντίνας από τη Γερμανία (ανάλυση)

Υλικό για Λογοτεχνία Β Γυμνασίου. Φύλλα εργασίας και ανάλυση κειμένων:

https://filologosab.blogspot.com/search/label/%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CE%91%20%CE%93%CF%85%CE%BC%CE%BD%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BF%CF%85 

Φύλλο εργασίας του κειμένου στο:

https://filologosab.blogspot.com/2020/09/blog-post_1.html

Σχήματα λόγου -εκφραστικά μέσα: https://filologosab.blogspot.com/2019/09/blog-post_23.html

Αφήγηση -αφηγητής: https://filologosab.blogspot.com/2020/07/blog-post_5.html

 Θεματικά κέντρα:

Όμορφες στιγμές της οικογενειακής και της μαθητικής ζωής

Δυσκολίες προσαρμογής που αντιμετωπίζουν κάποια παιδιά  τα οποία ζουν μακριά από την πατρίδα ή τους γονείς

Η διαφορετικότητα και η πολυπολιτισμική σύνθεση του γερμανικού σχολείου Η κοινωνικοποίηση της αφηγήτριας και η προσαρμογή της στην ξένη χώρα

Ερμηνευτική προσέγγιση:

Σε αυτό το απόσπασμα κυρίαρχο ρόλο έχει η μνήμη, μέσω της οποίας η αφηγήτρια ανακαλεί περασμένες εμπειρίες από την παραμονή και τα μαθητικά της χρόνια στη Γερμανία, όπου έζησε για εφτά χρόνια μαζί με τους γονείς της . Μέσω της ανάμνησης ξαναζεί ευτυχισμένες οικογενειακές στιγμές και αναλογίζεται με καμάρι  τη σημαντική επαγγελματική και κοινωνική αναγνώριση που είχε η μητέρα της στην ξένη χώρα . Η αφηγήτρια δεν κρύβει την περηφάνια και το θαυμασμό της για τη δασκάλα μητέρα της . Είναι επιπλέον χαρούμενη γιατί στην ξένη χώρα έχει αποκατασταθεί πλήρως η εξέχουσα θέση της μητέρας στην οικογένεια, την οποία είχε επιχειρήσει στο παρελθόν να πλήξει η αντιπαθητική, όπως την παρουσιάζει, γιαγιά της (Φάρμουρ) . Ορισμένες έμμεσες αναφορές σε ιδεολογικές αντιπαραθέσεις, που είχαν διχάσει στο παρελθόν τις δύο οικογένειες πριν ακόμη γνωριστούν και συνδεθούν οι γονείς της Κωνσταντίνας, φαίνεται ότι δικαιολογούν αυτές τις εντάσεις, οι οποίες  ήταν πολύ συνηθισμένες τη μεταπολεμική εποχή, σταθερό χρονικό πλαίσιο στα περισσότερα βιβλία της Ζέη . Η αγάπη των γονιών της στάθηκε όμως δυνατή και επιβλήθηκε, δίνοντας στην Κωνσταντίνα τη χαρά της ύπαρξης, της οικογενειακής στοργής και της αγάπης . Έχει ενδιαφέρον επίσης  η πολυπολιτισμική σύνθεση της σχολικής τάξης, η οποία διευκολύνει την ένταξη των νέων μαθητών και επηρεάζει θετικά την ομαλή τους κοινωνικοποίηση (αποδοχή της διαφορετικότητας, σύνθεση ιδεών και τρόπων ζωής, έμπρακτη καλλιέργεια του αλληλοσεβασμού και της δημοκρατικής συνείδησης) .

 

Ενότητες- Δομή:

1^η ενότητα: «Λένε πως άμα πνίγεσαι... τα πιο πολλα για το σχολείο που το λάτρευα»

Οι αναμνήσεις της Κωνσταντίνας από τη ζωή της στο Άαχεν με τους γονείς της

2^η ενότητα: «Το αγάπησα από τη στιγμή που το είδα.   «Κυρία Στέλλα είστε το ντιαμάντι του Σχολείου.»

Οι εντυπώσεις της Κωνσταντίνας από την πρώτη μέρα στο γερμανικό σχολείο – Η εγκάρδια υποδοχή του διεθυντή του σχολείου, Χερ Χάινερ

3^η ενότητα: «Πού να τον άκουγε η Φαρμουρ... γιατί πέθανε κι η μητέρα της.»

Οι αντιδράσεις της γιαγιάς (Φαρμούρ) για τον γάμο των γονιών της εξαιτίας πολιτικών λόγων

4^η ενότητα: «Πολύ θα στενοχωριόταν... τρία πλήν ένα πόσο κάνει.»

Η επίδοση και οι φίλοι της Κωνσταντίνας στο γερμανικό σχολείο – Χαρακτηρισμός του γερμανικού εκπαιδευτικού συστήματος

 Χαρακτήρες:

Κωνσταντίνα 

Στην αρχή του κειμένου η Κωνσταντίνα βρίσκεται σε απελπισία και απόγνωση εξαιτίας κάποιου προβλήματος που αντιμετωπίζει.Αναπολεί (=θυμάται) με νοσταλγία τις ευτυχισμένες μέρες στη Γερμανία και τις εμπειρίες της στο γερμανικό σχολείο.

Για τους γονείς της μιλά με τρυφερότητα, εκτίμηση και αγάπη.Θυμάται με νοσταλγία τις βόλτες με τον μπαμπά της.Νιώθει θαυμασμό και υπερηφάνεια για τη (δασκάλα) μητέρα της.. Νιώθει πικρία και μιλά με κάποια δόση ειρωνείας και με επικριτική διάθεση για τη γιαγιά της, τη Φαρμούρ.

 Πρώτη μέρα στο σχολείο

Νιώθει μεγάλη αγωνία, άγχος, ταραχή στην ιδέα και μόνο πως θα συναντήσει τον διευθυντή του σχολείου.Βλέποντας το ζεστό και όμορφο περιβάλλον του σχολείου με τις γλάστρες στα περβάζια και τους πίνακες στους τοίχους αρχίζει να ηρεμεί.Στη συνέχεια, πριν μπει στο γραφείο του διευθυντή κυριεύεται και πάλι από μεγάλο άγχος, αμηχανία και φόβο.Η εγκάρδια συμπεριφορά του τη βοηθά να χαλαρώσει.

 Στην τάξη :  Μέσα στην τάξη νιώθει άνετα γιατί υπάρχουν και άλλοι μαθητές από διαφορετικές εθνικότητες. Η κοκκινομάλλα Σίγκριντ και ο Διαγόρας το αγόρι από την Αφρική που είναι πρώτος μαθητής στην τάξη. Δεν αισθάνεται να γίνονται διακρίσεις εις βάρος της επειδή είναι ξένη (Ελληνίδα σε γερμανικό σχολείο) ούτε νιώθει διαφορετική και αποξενωμένη από τους άλλους μαθητές.Προσαρμόζεται στην τάξη και περνάει ευχάριστα με τους συμμαθητές της.

Η μητέρα

Είναι πολύ ευσυνείδητη στο επάγγελμά της (είναι δασκάλα ελληνικών στο γερμανικό σχολείο) με αποτέλεσμα να έχει κερδίσει την αγάπη και τον σεβασμό των μαθητών αλλά και του διευθυντή στο γερμανικό σχολείο. (Ο διευθυντής την ονομάζει: «το ντιαμάντι του σχολείου».)Η γιαγιά της Κωνσταντίνας, η Φαρμούρ, κράτησε αρχικά αρνητική στάση απέναντί της (πριν τον γάμο της με τον μπαμπά της Κωνσταντίνας) για πολιτικούς λόγους, αλλά δεν κατάφερε να τους χωρίσει και έτσι παντρεύτηκαν.Οι δύο οικογένειες των γονιών της Κωνσταντίνας είχαν διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις και ανήκαν σε διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις.

 Ο πατέρας

Η Κωνσταντίνα θυμάται με νοσταλγία και τρυφερότητα και νοσταλγία τους περιπάτους με τον μπαμπά της και τις ατελείωτες κουβέντες που είχε μαζί του για όλα τα θέματα που την απασχολούσαν.

Η Φαρμούρ (η γιαγιά της Κωνσταντίνας)

Παρουσιάζεται αντιπαθητική με ακλόνητες και απόλυτες πολιτικές πεποιθήσεις.Κρατάει στάση αρνητική και επικριτική απέναντι στη μελλοντική της νύφη.Δεν καταφέρνει να χωρίσει τους δύο νέους που τελικά παντρεύτηκαν.

Ο σύζυγος της γιαγιάς (ο παππούς της Κωνσταντίνας) διώχθηκε κατά τον Ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο. Μάλιστα ο άλλος παππούς της Κωνσταντίνας (ο πατέρας της μητέρας της), που ήταν αξιωματικός της χωροφυλακής, έτυχε να τον συνοδεύσει στην εξορία.Παρά το γεγονός ότι η γνωριμία και ο γάμος των δύο νέων έγινε μετά τον θάνατο των δύο παππούδων, η Φαρμούρ δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τα άσχημα βιώματα που κουβαλούσε από εκείνα τα χρόνια, με αποτέλεσμα να νιώθει αντιπάθεια για τη μελλοντική νύφη της.

 Ο χερ Χάινερ (ο Διευθυντής του σχολείου)

Προσιτός, ευγενικός, εγκάρδιος.Αγαπάει τα παιδιά, δεν είναι ρατσιστής απέναντι στους ξένους.

Εκτιμά και επιβραβεύει το έργο των συναδέλφων του.Εκτιμά και θαυμάζει ιδιαίτερα τη μητέρα της Κωνσταντίνας.

Αφήγηση

• Το κείμενο είναι μια πρωτοπρόσωπη αφήγηση (αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο), όπου η αφηγήτρια είναι και η κεντρική ηρωίδα του κειμένου (Κωνσταντίνα). Η Κωνσταντίνα θυμάται με νοστλγία το παρελθόν της στη Γερμανία.

- Η πρωτοπρόσωπη αφήγηση έχει ζωντάνια και παραστατικότητα.

- Αποτελεί μια αυθεντική εμπειρία (εμπειρία από πρώτο χέρι) εφόσον περιγράφει γεγονότα που έχει ζήσει η ίδια.

• Αναδρομική αφήγηση: Η αφήγηση των γεγονότων του παρελθόντος

 Σχήματα λόγου

Μεταφορές: «βουλιάζω στη στεριά», «βλέμμα καρφωμένο πάνω μου», «το ντιαμάντι της τάξης» Προσωποποιήσεις: «Το γερμανικό σχολείο δεν αστειεύεται», «Η καρδιά μου έπαψε να παίζει ταμπούρλο»

Παρομοιώσεις: «σαν κινηματογραφική ταινία», «έμοιαζε με λειψανάκι», «μαλλιά κόκκινα σα φλόγες»

Εικόνες: το σπίτι μας, βόλτα στους πεζόδρομους με τον μπαμπά, η τάξη

 Γλώσσα – Ύφος

Η γλώσσα του αποσπάσματος είναι η δημοτική. Ο λόγος είναι μακροπερίοδος. Έχουμε περισσότερο αφηγηματική παρουσίαση των γεγονότων (διήγηση γεγονότων), παρά ψυχολογική απεικόνιση των χαρακτήρων (παρουσίαση της ψυχολογίας (= πώς νιώθουν) των χαρακτήρων)

 Το ύφος είναι απλό (όχι περίτεχνο). Είναι νοσταλγικό (η Κωνσταντίνα αναπολεί το παρελθόν της στη Γερμανία), αυτοβιογραφικό (αναφέρεται στα γεγονότα της ζωής της) και ρεαλιστικό (αποδίδει τα γεγονότα όπως έγιναν).

Πηγές:

Βιβλίο εκπαιδευτικού

http://2stav-glossa.blogspot.com/