Άννα Φρανκ (ανάλυση)

  Άννα Φρανκ “ Από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ”

Λογοτεχνία Β Γυμνασίου

Άννα Φρανκ :  φύλλο εργασίας 

https://filologosab.blogspot.com/2020/11/blog-post_91.html

Σχήματα λόγου -εκφραστικά μέσα: https://filologosab.blogspot.com/2019/09/blog-post_23.html

Αφήγηση -αφηγητής: https://filologosab.blogspot.com/2020/07/blog-post_5.html

Θεματικά κέντρα:

Σχέση με τη μητέρα και τον πατέρα

Ανταγωνιστικές σχέσεις ανάμεσα στα αδέρφια

Το ημερολόγιο ως συνομιλία του εφήβου με τον εαυτό του

Δομή κειμένου:

1η Ενότητα:»Αγαπητή Κίτυ….στην γκρινιάρικη διάθεση της Μαργκότ»

Παράπονα της Άννας με αφορμή το επεισόδιο με την Μαργκότ

2η Ενότητα: «Δεν τις αγαπώ…. Που έχει σχέση με τα ελαττώματά της»

Η σχέση της Άννας με τον πατέρα της

3η Ενότητα: «Περσσότερο απ΄όλους……. Πλήρη ικανοποίηση στα παιδιά τους;¨

Η άποψη της Άννας για τη μητέρα της.

4η Ενότητα: «Μερικές φορές….. Δική σου Άννα»

Συναισθηματικές ανάγκες της Άννας και αυτοκριτική.

Ανάλυση:

Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ δεν έχει τόσο την αξία ενός λογοτεχνικού κειμένου όσο τη σημασία μιας αυθεντικής μαρτυρίας . Πρόκειται για το ημερολόγιο ενός κοριτσιού που βρίσκεται στο μεταίχμιο προς την εφηβεία και ίσως γινόταν μια πολύ καλή συγγραφέας, αν δεν είχε πέσει θύμα της πιο παράλογης θηριωδίας του εικοστού αιώνα, της γενοκτονίας των Εβραίων .

Ημερολόγιο: είναι γενικά ένα αυτοβιογραφικό κείμενο στο οποίο ένα πρόσωπο καταγράφει μέρα προς μέρα τις σκέψεις και απόψεις του πάνω σε πρόσωπα και πράγματα της επικαιρότητας ή πάνω σε προσωπικά ζητήματα. Χαρακτηρίζεται από αμεσότητα και ειλικρίνεια. Αποκαλύπτουν την προσωπικότητα του συντάκτη.

Στο συγκεκριμένο απόσπασμα η Άννα, με αφορμή το περιστατικό ενός ασήμαντου καβγά με την αδερφή της, καταγράφει τις σκέψεις της για τη σχέση με την αδερφή, τη μητέρα και τον πατέρα της . Αυτό που κυρίως την προβληματίζει είναι η ασυμφωνία της με το χαρακτήρα και τη στάση της μητέρας της, η οποία την εμποδίζει να επικοινωνήσει μαζί της . Οι σκέψεις της Άννας γύρω από το γονεϊκό ρόλο παρουσιάζουν μια ασυνήθιστη ωριμότητα, η διάθεσή της όμως χαρακτηρίζεται από συχνές ψυχολογικές μεταπτώσεις . Η σχέση με τον πατέρα της είναι καλύτερη, ωστόσο η Άννα νιώθει ότι και από τον πατέρα της δε βρίσκει τη συναισθηματική στήριξη που θα περίμενε . Η Άννα εντέλει νιώθει αποξενωμένη στο εσωτερικό της οικογένειάς της, διαπιστώνει ότι οι δικοί της δεν την καταλαβαίνουν και δεν της δίνουν τη σημασία που της αξίζει . Αυτή η πικρή διαπίστωση την ωθεί να εξομολογηθεί τις σκέψεις της στο ημερολόγιό της, το οποίο αναλαμβάνει το ρόλο ενός σιωπηρού συνομιλητή που ενθαρρύνει και στηρίζει τη μοναξιά της . Η ψυχολογική της διάθεση χαρακτηρίζεται από αστάθεια και μεταπτώσεις. Άλλες φορές παρουσιάζεται ώριμη και άλλες σαν κακομαθημένο παιδί.

 Η Άννα απευθύνεται σε ένα φανταστικό πρόσωπο που έχει επινοήσει η ίδια, την Κίτυ. Η χρήση της γλώσσας είναι μεταφορική στο σημείο «το ποτήρι ξεχειλίζει». Η αφηγήτρια εκφράζει την ανάγκη της κατανόησης των συναισθημάτων που την κυριεύουν από τη φανταστική φίλη. Ζητά την επιείκειά της για το ότι τα συναισθήματα ορισμένες φορές την κατακλύζουν.

«Αγαπητή Κίτυ,» «Μη με κρίνεις αυστηρά, μα φρόντισε να με βλέπεις απλώς και μόνο σαν ένα πλάσμα που μερικές φορές αισθάνεται ότι το ποτήρι ξεχειλίζει.» Δημιουργείται η αίσθηση ότι το κείμενο απευθύνεται σε έναν αναγνώστη. Επομένως δεν πρόκειται για μια απλή εκμυστήρευση συναισθημάτων και σκέψεων αλλά για έναν νοερό διάλογο που καλύπτει ανάγκη επικοινωνίας. Τα στοιχεία αυτά επιτείνουν την αίσθηση της αμεσότητας στο κείμενο και δημιουργούν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι συμμετέχει και ο ίδιος σε όσα συμβαίνουν. Συγχρόνως, ενώ πρόκειται για ημερολόγιο, το κείμενο έχει τη μορφή μιας επιστολής.

Δε γνώριζε όμως πως το ημερολόγιο θα γινόταν ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο για τη βία της εποχής

Εκφραστικά μέσα:

Μεταφορές: τη γεμίζει επαίνους, πληρώνω τα σπασμένα, πνίγοντας μέσα μου την απελπισία, μου πλακώνει την καρδιά, δεν ξέρω σε ποιο λιμάνι να αράξω, το ποτήρι ξεχειλίζει

Παρομοίωση: σαν να την είχα αδικήσει

Αφήγηση: Στο απόσπασμα ο συντάκτης του ημερολογίου και ο αφηγητής ταυτίζονται .Η Άννα Φρανκ απευθύνεται σε μια φανταστική της φίλη Κίτυ, με τη μορφή αλληλογραφίας .Νιώθει αδικημένη από τους γονείς της και ο τόνος της είναι επικριτικός ,εξομολογητικός και ειρωνικός.

.