Γλώσσα Γ Γυμνασίου Ρατσισμός

Ρατσισμός

 

Φύλλο εργασίας

για  Γλώσσα Γ Γυμνασίου Ενότητα 3 

Πάτα τον σύνδεσμο

https://filologosab.blogspot.com/2015/11/blog-post_27.html

                                                         

       Η  έννοια  ρατσισμός  προέρχεται  από  τη  λέξη  «ράτσα» - που  σημαίνει  γένος, φυλή, σύνολο  δηλαδή  ανθρώπων  με  ίδιες  ρίζες  καταγωγής –και είναι η αντίληψη που υποστηρίζει την ανωτερότητα μιας φυλή και την κυριαρχία της έναντι των υπολοίπων..

Ρατσισμός   λοιπόν είναι  η  μεροληπτική   συμπεριφορά σε βάρος ατόμων ομάδων και λαών.

Μορφές ρατσισμού:

Κοινωνικός: η εχθρική συμπεριφορά απέναντι σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες, όπως οι μετανάστες, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, οι  πρώην φυλακισμένοι ,οι ναρκομανείς  κ.α

Εθνικός ρατσισμός: εθνικισμός. Η αντίληψη ότι ένα έθνος είναι ανώτερο.

Θρησκευτικός:  Η αντίληψη πως μια θρησκεία πρέπει να επικρατήσει.

Ρατσισμός κατά των υποανάπτυκτων κρατών.

Αίτια ρατσισμού:

Η έλλειψη ανθρωπιστικής παιδείας και η πνευματική ένδεια(φτώχεια).Όσοι δεν έχουν διδαχθεί την αξία της ισότητας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης,  έχουν χαμηλό πνευματικό επίπεδο, μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν και να υποστηρίξουν ακραίες θέσεις.

Κρίση των αξιών– ηθική  χαλάρωση, καλλιεργούν τα μίσος στους ανθρώπους.

Προκαταλήψεις – στερεότυπα

Οικονομικά  συμφέροντα, που επιδιώκουν την εκμετάλλευση κάποιων ομάδων.

Πολιτικές  σκοπιμότητες επεκτατικές  βλέψεις – Χίτλερ ή η μετάθεση των πολιτικών ευθυνών.

 Αρνητικά  πρότυπα  από  τα  ΜΜΕ.

Ξενοφοβία, ενισχύεται  από  την  οικονομική  κρίση.

Θρησκευτικός  ή  και  εθνικός  φανατισμός.

Συνέπειες για το άτομο και την κοινωνία

Με την επικράτηση του ρατσισμού άτομα και ομάδες περιθωριοποιούνται και απομονώνονται.

Το άτομο νιώθει συναισθήματα μίσους ( θύτης και θύμα)

Καταργούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτό της ισότιμης αντιμετώπισης των ανθρώπων.

Διαιωνίζονται οι κοινωνικές αδικίες και διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς.

  Επικρατεί αναξιοκρατία, κοινωνικές  ανισότητες και  διχόνοια. Έτσι εκδηλώνονται φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας που διαταράσσουν την κοινωνική ισορροπία.

Προτάσεις αντιμετώπισης ρατσισμού:

Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να σέβεται το διαφορετικό.

Οι γονείς να είναι  παράδειγμα    με  υπεύθυνη  ανθρωπιστική  συμπεριφορά

    Ανθρωπιστική  παιδεία  από  το  σχολείο.

   Περισσότερες  πολιτιστικές  εκδηλώσεις  στο  σχολείο  με  θέμα  την  υγιή  αντιμετώπιση  των  προσφύγων.

  Ειδικές  εκπομπές  από τα  ΜΜΕ.

Καλλιέργεια αρετών όπως: ανεκτικότητα, κατανόηση ,αγάπη και συνεργασία μπορούν να επιτρέψουν την αρμονική συμβίωση των ανθρώπων   

Διαβάστε τα κείμενα που ακολουθούν και σημειώστε το είδος του ρατσισμού στον οποίο αναφέρονται

Ρόζα Παρκς:

Η γυναίκα σύμβολο στον αγώνα κατά του ρατσισμού στις ΗΠΑ

             Ήταν 1 Δεκεμβρίου του 1955 όταν η Aφροαμερικανίδα Ρόζα Παρκς αρνήθηκε να παραχωρήσει τη θέση της στο λεωφορείο σ’ έναν λευκό άντρα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί. Αυτή η πρωτοφανής κίνηση για την εποχή, έμελλε να σημαδέψει τον αγώνα των μαύρων για ίσα δικαιώματα στις ΗΠΑ. Η 42χρονη μοδίστρα από το Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, έπειτα από μία μέρα στη δουλειά, επιβιβάστηκε σε λεωφορείο στο κέντρο της πόλης και κάθισε στην πρώτη σειρά των θέσεων που προορίζονταν για τους «μαύρους» πολίτες. Σύμφωνα με το νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό, ο οποίος ίσχυσε μέχρι το 1956, οι θέσεις των μαύρων επιβατών βρίσκονταν στο πίσω μέρος του λεωφορείου και χωρίζονταν από εκείνες των λευκών με μια κενή σειρά. Όταν το λεωφορείο γέμισε και έμειναν όρθιοι τέσσερις λευκοί, ο οδηγός Τζέιμς Μπλέικ, απαίτησε να αδειάσει η πρώτη σειρά του «έγχρωμου τομέα», στην οποία καθότανε η Παρκς και να μείνει κενή. Ενώ οι έγχρωμοι συνεπιβάτες της συμμορφώθηκαν στη διαταγή του οδηγού, η Παρκς εναντιώθηκε και παρέμεινε στη θέση της, με αποτέλεσμα εκείνος να καλέσει την αστυνομία και εκείνη να συλληφθεί. Μετά την αποφυλάκισή της, στις 5 Δεκεμβρίου, αποφασίστηκε να διεξαχθεί μποϊκοτάζ στα λεωφορεία του Μοντγκόμερυ, με επικεφαλής την οργάνωση Montgomery Improvement Association (MIA) και τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που εκείνη την περίοδο ήταν ακόμη πάστορας σε εκκλησία της πόλης. Ύστερα από το μποϊκοτάζ που κράτησε περισσότερο από έναν χρόνο, το Νοέμβριο του 1956 το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ κήρυξε αντισυνταγματικό τον νόμο για το φυλετικό διαχωρισμό.

                                           (Πηγή: tv χωρίς σύνορα, http://tvxs.gr/news/ [προσπελάστηκε 10/1/2013])

            Τσιγγάνοι Της Ιωάννας Σωτήρχου

          Το Δημοτικό Σχολείο στα Σαγαίικα Αχαΐας κατέλαβαν χθες το πρωί γονείς μαθητών, προκειμένου να εμποδίσουν την εγγραφή Τσιγγανόπουλων για την ερχόμενη σχολική χρονιά. Όπως ισχυρίσθηκαν, η παρουσία των παιδιών των Τσιγγάνων δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία του σχολείου και την εκπαίδευση των παιδιών τους. Σύμφωνα με τους γονείς που προχώρησαν στην κατάληψη του σχολείου, θα πρέπει να δημιουργηθούν ειδικές προπαρασκευαστικές τάξεις, για να προετοιμάζονται τα παιδιά των τσιγγάνικων οικογενειών, ώστε να μπορούν στη συνέχεια ομαλά να εντάσσονται στις τάξεις, ανάλογα με την ηλικία και το επίπεδο των γνώσεών τους. Η πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων κ. Ελένη Σαλομαλίδη, μάλιστα, ισχυρίσθηκε ότι “οι γονείς των Τσιγγάνων δεν ενδιαφέρονται να μάθουν γράμματα τα παιδιά τους και τα έγραψαν στο σχολείο για να εισπράξουν τη σχετική επιδότηση που χορηγεί το κράτος”. (Πηγή: Τα Νέα, 3/6/2004)

  Διαβάστε τα αποσπάσματα από άρθρο που δημοσίευσε ο Δ. Αργυρός, ο ίδιος άτομο με ειδικές ανάγκες, και καταγράψτε α) ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν τα άτομα αυτά και β) ποια είναι η στάση του συντάκτη απέναντι σε αυτά τα προβλήματα.

 

 

            « […] [Πολλές] ιστορίες ρατσιστικής συμπεριφοράς, απόρροια της συνολικής αλλοτριωμένης πραγματικότητας, έχουν όλα τα άτομα με ψυχικές, σωματικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες να διηγηθούν. Ακόμη και το συναίσθημα του οίκτου δεν είναι αντίθετο του κοινωνικού ρατσισμού, απεναντίας συμπληρώνει τις εκφράσεις ανωτερότητας αυτών που θεωρούνται ”ολοκληρωμένοι” άνθρωποι, τρομάρα τους! Φυσικά το μόνο που σε τελευταία ανάλυση προσπαθούνε να διαχειρισθούνε είναι ο φόβος του διαφορετικού, μέσα σε μια άκρως ανταγωνιστική κοινωνία. Είναι αλήθεια πως οι ρατσιστικές συμπεριφορές απέναντι στα άτομα με σωματική αναπηρία είναι συγκεκαλυμμένες και υποδόριες αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τα άτομα με ψυχικά νοσήματα. Εκεί ο ρατσισμός είναι απροκάλυπτος. […]

Οι ίδιοι άνθρωποι που ενθουσιάζονται με τις πραγματικά σπουδαίες επιδόσεις των αθλητών στους παραολυμπιακούς αγώνες, που εκδηλώνουν τη “φιλανθρωπία” τους έξω από την εκκλησία στο πάσχοντα, που μπορεί και να διαδηλώνουν όταν οι κακοί Αμερικανοί σκοτώνουν στο Ιράκ, οι ίδιοι άνθρωποι διαμαρτύρονται, εάν στη γειτονιά τους πάει να δημιουργηθεί μια ανοικτή κοινότητα ψυχικά ασθενών, τρέμοντας αυτόν που δεν χωράει στις νόρμες της συντηρητικής κοινωνίας.

 Αλλά και στο επίπεδο της επίσημης πολιτείας τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Φυσικά το νομοθετικό πλαίσιο έχει βελτιωθεί αισθητά σε σύγκριση με τις προηγούμενες δεκαετίες, αλλά η συνολική παρέμβαση των κρατικών δομών δεν είναι αντίστοιχη με τις αυξημένες ανάγκες των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους. Η πρόσβαση στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Το ίδιο και η μετακίνηση στις μεγαλουπόλεις, η πρόσβαση στα δημόσια και ιδιωτικά κτήρια. […] Το ίδιο και συχνά μεγαλύτερες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε στην διασκέδαση ή στις διακοπές. Είναι ολοφάνερο ότι αυτός ο κόσμος δεν φτιάχτηκε για μας.

                     (Πηγή: http://argird.blogspot.gr/2007/09/blog-post_2797.html )